phrasal verbs (افعال مرکب)

فعل‌های مرکب یا phrasal verbs از اتصال یک فعل با یک حرف اضافه یا حالت ضمیر تشکیل می‌شوند، که باعث تغییر معانی فعل اصلی می‌شوند. این حروف اضافه می‌توانند افعال را به شکل معنایی و زمانی تغییر دهند. به طور معمول، فعل اصلی با حرف اضافه یا حالت ضمیر بعد از خود به کار می‌رود، اما این ترکیب‌ها معمولاً به صورت یک واحد معنایی شناخته می‌شوند. برای مثال:

1. “موجود بودن” با فعل “باشد” در جمله “ما معمولاً دست از خوردن نان با کره می‌کشیم” به کار می‌رود.

2. “دلبستن” با فعل “باشد” در جمله “کیا از او دل بستی؟” به کار می‌رود.

3. “از جایی حرکت کردن” با فعل “بودن” در جمله “برو و به جایی نرو” به کار می‌رود.

این فعل‌ها به دلیل ترکیبی بودنشان می‌توانند برای زبان‌آموزان مبتدی یک چالش باشند، اما با تمرین و توجه به متنوع بودن معانی آن‌ها می‌توان آن‌ها را یادگرفت.

1. Break down: The car broke down on the highway.
2. Call off: They called off the meeting due to bad weather.
3. Come across: She came across an old photo while cleaning the attic.
4. Get along: Despite their differences, they manage to get along at work.
5. Give up: Don’t give up on your dreams, keep working hard.
6. Look after: Sarah looks after her younger siblings when her parents are away.
7. Put off: They decided to put off the trip until next month.
8. Turn down: Unfortunately, they turned down my job application.

در زبان انگلیسی، فعل‌های مرکب یا phrasal verbs  پرکاربرد هستند و در ارتباطات روزمره استفاده می‌شوند. برخی از پرکاربردترین موارد این عبارات به شرح زیر هستند:

1. Turn on/Turn off: به معنای روشن کردن/خاموش کردن، برای دستگاه‌های الکتریکی مانند تلویزیون، رادیو و نور خانه استفاده می‌شود.

– “Can you please turn on the lights?”
– “Don’t forget to turn off the oven before leaving.”

2. Go out: به معنای خروجی گرفتن یا رفتن به بیرون، برای مشاهده فیلم، سینما یا سرگرمی‌های شبانه استفاده می‌شود.

– “Let’s go out for dinner tonight.”
– “I’m too tired to go out tonight, let’s stay in.”

3. Come back: به معنای بازگشتن به محل یا موقعیت قبلی استفاده می‌شود.

– “I’ll come back to this project later.”
– “She came back to visit her hometown after many years.”

4. Look for: به معنای جستجو کردن یا تلاش برای پیدا کردن چیزی استفاده می‌شود.

– “I’m looking for my keys, have you seen them?”
– “She’s looking for a new job.”

5. Turn up: به معنای افزایش صدا، حجم یا شدت چیزی استفاده می‌شود.

– “Can you turn up the volume, I can’t hear the TV.”
– “The heat turned up unexpectedly.”

این موارد تنها چند نمونه از پرکاربردترین phrasal verbs هستند که در زبان انگلیسی به کار می‌روند.

فعل‌های مرکب یا phrasal verbs در زبان انگلیسی دارای یک فعل اصلی و یک یا چند حرف اضافه هستند که به طور معمول بعد از فعل اصلی آمده و معنای متفاوتی نسبت به فعل اصلی ایجاد می‌کنند. این حرف اضافه‌ها می‌توانند قبل از افعال قرار بگیرند، بعد از افعال، یا حتی می‌توانند به‌صورت میانی درون فعل قرار بگیرند.برای مثال:

1. Take off: در اینجا “off” حرف اضافه است که به فعل “take” اضافه شده و معنای پرواز کردن یا برداشتن چیزی را از زمین روییدن می‌دهد. مثلاً:

– “The plane took off at 8 AM.”

2. Look after: در اینجا “after” حرف اضافه است که به فعل “look” اضافه شده و معنای مراقبت کردن از چیزی یا کسی را می‌دهد. مثلاً:

– “She looks after her younger brother.”

فعل اصلی و حرف اضافه در phrasal verbs می‌توانند با هم جدا شوند یا به هم پیوسته باشند، ولی معمولاً وقتی که فعل و حرف اضافه با هم پیوسته باشند، معنای متفاوتی نسبت به هنگامی که جدا هستند ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال:

– “Put on” به معنای پوشیدن است، در حالی که “put” به تنهایی به معنای قرار دادن است.
– “Turn off” به معنای خاموش کردن است، در حالی که “turn” به تنهایی به معنای چرخاندن یا متوقف کردن است.

به طور کلی، phrasal verbs برای یادگیری یک زبان مهم هستند چرا که باعث افزایش قابلیت انعطاف و تنوع در ارتباطات می‌شوند.

در ادامه، می‌خواهم برخی از نکات مهم در مورد گرامر فعل‌های مرکب یا phrasal verbs را توضیح دهم:

1. ترکیب فعل و حرف اضافه: فعل و حرف اضافه در فعل‌های مرکب به یکدیگر متصل می‌شوند و بعضاً می‌توانند جدا شوند. این ترکیب معمولاً بر اساس معنایی است که ایجاد می‌شود. به عنوان مثال:

– “Turn on the light.” (جدا: “Turn the light on.”)
– “She looked up the word in the dictionary.” (جدا: “She looked the word up in the dictionary.”)

2. موقعیت حرف اضافه: حرف اضافه در phrasal verbs می‌تواند قبل از فعل (prepositional verbs)، بعد از فعل (particle verbs) یا حتی میان فعل و شی (separable verbs) قرار بگیرد. برای مثال:

– Prepositional verb: “She looked after her sister.”
– Particle verb: “She looked the problem up.”
– Separable verb: “She looked it up.”

3. تفاوت در معنی: گاهی اوقات وقتی که حرف اضافه به فعل اضافه می‌شود، معنای فعل تغییر می‌کند. برای مثال:

– “Take off your shoes.” (برداشتن کفش‌ها)
– “Take off from the airport.” (پرواز کردن از فرودگاه)

4. تغییر در حالت زمانی: در برخی از موارد، حالت زمانی جمله با تغییر در فعل یا حرف اضافه تغییر می‌کند. برای مثال:

– “I will call off the meeting.” (آینده)
– “We called off the meeting.” (گذشته)

اینجا چند مثال دیگر برایتان می آورم:

1. Get up: She gets up early every morning to exercise.
2. Take off: The plane took off smoothly despite the bad weather.
3. Bring up: He brought up an interesting point during the meeting.
4. Look forward to: We are looking forward to our vacation next month.
5. Run out of: We ran out of milk, so I need to go to the store.
6. Figure out: Can you help me figure out this math problem?
7. Put up with: I can’t put up with his rude behavior any longer.
8. Give in: After much persuasion, she finally gave in and agreed to go to the party.

این مثال‌ها نشان دهنده تنوع و تعداد زیادی از فعل‌های مرکب پرکاربرد در زبان انگلیسی هستند.

جمعبندی درباره فعل‌های مرکب یا phrasal verbs :

1. ترکیب فعل و حرف اضافه: فعل‌های مرکب از ترکیب یک فعل اصلی با یک حرف اضافه یا حالت ضمیر تشکیل می‌شوند.

2. موقعیت حرف اضافه: حرف اضافه می‌تواند قبل از فعل، بعد از فعل یا حتی میان فعل و شی قرار بگیرد.

3. تفاوت در معنی: اضافه شدن حرف اضافه به فعل معمولاً معنای آن را تغییر می‌دهد.

4. تغییر در حالت زمانی: برخی از فعل‌های مرکب می‌توانند با تغییر حالت زمانی فعل یا حرف اضافه، معنی متفاوتی داشته باشند.

با استفاده از این مثال‌ها و اطلاعات، می‌توانید بهترین استفاده را از فعل‌های مرکب بکنید و مکالمات خود را بهبود ببخشید.